Een maand niets uitgeven: dit gebeurde er (en dit leerde ik)

We weten allemaal dat besparen belangrijk is, maar het voelt vaak als een abstract doel. Dus besloot ik: ik doe een maand lang een no-spend challenge. Geen impulsaankopen, geen koffie to go, geen “ik heb het verdiend”-schoenen. Alleen vaste lasten, boodschappen en echt noodzakelijke dingen.

Ik had verwacht dat het zwaar zou zijn. Wat ik niet had verwacht? Dat het me vooral rust zou geven. En inzichten die ik niet meer kwijt wil. In deze blog neem ik je mee in hoe het was, wat ik tegenkwam, en waarom ik het iedereen zou aanraden (al is het maar voor een week).

Waarom ik ermee begon

Ik merkte dat ik veel geld uitgaf aan kleine dingen die optelden. Lunchjes, dingetjes bij de drogist, pakketjes waarvan ik soms vergat wat erin zat. Niet omdat ik het écht nodig had, maar omdat ik moe was. Afgeleid. Of gewoon omdat het kon.

Ik wilde ontdekken wat er zou gebeuren als ik daar radicaal mee stopte. Wat het zou doen met mijn gewoontes, mijn geld, en m’n hoofd.

De regels (en waarom ze simpel moesten blijven)

Ik stelde simpele grenzen. Zo werd het helder en houdbaar:

• Geen kleding, cosmetica, gadgets of accessoires

• Geen afhaalmaaltijden of koffie buiten de deur

• Geen boeken, tijdschriften, decoratie of ‘leuke koopjes’

• Alleen boodschappen, OV, zorgkosten en vaste lasten mochten wel

  
  

Ik maakte één uitzondering: als iemand anders me iets aanbood (een koffie, een etentje), mocht ik meedoen — zolang ik niet zelf betaalde.

Week 1: onrust en ongemak

De eerste week voelde gek. Mijn automatische neiging om even wat te kopen zat zó diep. Even een bakje koffie tussen afspraken door? Oh nee. Snel een kleinigheidje bij de HEMA? Nope.

Het voelde een beetje als afkicken. En tegelijkertijd merkte ik hoeveel rust het gaf. Geen keuze = geen twijfel = geen energieverlies. Wonderlijk genoeg voelde ik me lichter, juist doordat ik mezelf iets ontzegde.

Week 2: creativiteit en verleiding

In week 2 begon het leuk te worden. Ik ging door mijn kast en vond kleding waar ik opnieuw verliefd op werd. Ik kookte meer met wat ik al in huis had. En ik werd creatiever in m’n tijdsbesteding: wandelen, podcasts luisteren, oude recepten uitproberen.

Maar eerlijk is eerlijk: de verleiding kwam ook. Vooral online. Instagram die me kleding laat zien ‘die perfect bij me past’. Newsletters met korting. FOMO kicks in. Maar omdat ik had besloten: “nu even niet”, hoefde ik niets. En dat gaf ruimte.

Week 3: emotioneel

In week 3 werd het interessanter. Ik merkte hoe vaak ik koopdrang kreeg als ik me verveelde, moe was of onzeker. Dan voelde een aankoop als een kleine oppepper. Een snelle shot controle of comfort.

Zonder die mogelijkheid moest ik echt even zitten met wat ik voelde. En dat was eerlijk gezegd niet altijd leuk. Maar wél leerzaam.

Week 4: rust, trots en een nieuw ritme

De laatste week voelde kalmer. Ik miste weinig. Ik begon zelfs te genieten van het idee dat ik zónder ‘extra’s’ prima rondkwam. Mijn rekening bleef rustiger. Mijn hoofd ook.

Ik voelde trots. Niet omdat ik had ‘volgehouden’, maar omdat ik mezelf had verrast. Ik had niet gewacht op perfectie of een ideaal moment. Ik was gewoon begonnen.

Wat ik leerde (en meeneem)

1. Kopen is vaak emotioneel – Het is troost, afleiding, bevestiging. En dat is oké. Maar als je het weet, kun je kiezen.

2. Je hebt minder nodig dan je denkt – En dat voelt niet beperkend, maar juist bevrijdend.

3. Stilte in je uitgaven = rust in je hoofd – Geen ruis van retouren, twijfel of impulskeuzes.

4. Een pauze helpt om je relatie met geld te resetten – Niet als straf, maar als reflectie.

   
   

Tot slot: doe het ook (maar op jouw manier)

Een maand niks uitgeven klinkt rigide. Maar het hoeft niet precies zoals ik het deed. Misschien begin je met een week. Of alleen geen kleding. Of alleen geen Bol.com.

Wat telt: dat je bewustzijn creëert. En voelt hoe het is als je even stopt met kopen op de automatische piloot.

Misschien hou je er geld aan over. Misschien hou je er inzichten aan over. Of allebei.

Maar één ding weet ik zeker: je leert iets over jezelf. En dat is altijd waardevol.